Regelmatig kom ik mensen tegen die helemaal ‘vast’ zitten in hun kijk op de dingen, zoals het vinden van nieuw werk. Zij zeggen zéker te weten dat iets is zoals zij het zien, denken en/of voelen. Of dit nu wel of niet waar is, een beetje relativeren kan geen kwaad. Vastdenken leidt namelijk zelden tot nieuwe inzichten of oplossingen. Daardoor blijf je in een kringetje rondgaan en soms wordt dat een neergaande spiraal. De realiteit is vaak anders dan wij die door onze gekleurde bril waarnemen, toch? Als je besluit dat je het inderdaad niet zeker weet, niet zeker kúnt weten, zou je het kunnen gaan onderzoeken. Ik ben een groot voorstander van nieuwsgierigheid en juist het zien van perspectief geeft (hernieuwde) energie.
Een aantal jaren geleden kwam ik in mijn branchevereniging Noloc voor het eerst de theorie van Byron Katie tegen. Mede door de eenvoud en de praktische bruikbaarheid sprak me dit meteen aan. Zij heeft vier vragen geformuleerd, die er op het eerste gezicht heel eenvoudig uitzien:
In mijn praktijk leveren de eerste twee vragen vaak al de gewenste doorbraak op. Juist door tegengas te geven, een ander gezichtspunt te laten zien of de conclusie van de ander ter discussie te stellen slaagt mijn gesprekspartner er in haar/zijn hersenspinsels op de juiste manier te benaderen. Je staat toe dat het toch iets anders kan zijn dan jij denkt. Ook belangrijke en helpende vragen: Hoe erg is het eigenlijk? Stel dat het inderdaad waar is, wat gebeurt er dan? Resultaat? De druk neemt af en er ontstaat ruimte om te nuanceren, mogelijkheden te zien en stappen te zetten, zoals door te vragen.
Vragen? Reageer hier of bel Ruud Op den Kamp: 040-2466002 of 0651-193885.